Λόγια του... τοίχου!

- Πόσα βγάζεις το χρόνο;

- Αχ, μου φοροδιαφεύγει τώρα.

Ο μέσος Έλληνας είναι τόσο ψωνισμένος που όταν ακούει φορολόγηση πλούτου νομίζει ότι μιλάνε γι' αυτόν.

Όλοι οι γνωστοί μου με έχουν σαν ΘΕΟ!!!

Αγνοούν την ύπαρξή μου, μέχρι τη στιγμή που θα θελήσουν να ζητήσουν κάτι...

Η χώρα διαλύεται από την αδιαφορία. Αλλά τι με νοιάζει εμένα;

Είναι κρίμα που αυτοί που ξέρουν πώς πρέπει να κυβερνάται αυτή η χώρα είναι απασχολημένοι με το να οδηγούν ταξί και να κουρεύουν μαλλιά.

Κάθε πρωί που ο γείτονας πάει για δουλειά, βγαίνουμε όλη η γειτονιά, χειροκροτάμε και φωνάζουμε "άξιος".

Αν το κράτος είχε χιούμορ, τα φυλλάδια του ΟΑΕΔ θα 'ταν από ανακυκλωμένα βιογραφικά.

Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές.

- Πού μένεις;

- Στα λόγια..

Όταν έχω ιδέες δεν έχω σπρέι.

Είμαστε η γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμμένα.